Planten, dieren en de mens, alle levensvormen in de natuur, leven van, door en voor elkaar. Ik sta hier niet iedere dag bij stil, maar toch, zo nu en dan, denk ik hier aan. Een levensvorm die mij al vanaf de eerste ontmoeting fascineert is die van de “halfparasieten”. Halfparasieten zijn planten die met hun wortels, wortelen in de wortels of het hout van een andere plant. Zij hebben groene bladeren waarmee zij, onder invloed van het zonlicht, CO2 om kunnen zetten in zuurstof en suiker. Het water met daarin de benodigde bouwstoffen halen ze uit de wortels van hun gastplant.
Tijdens mijn opleiding tot natuurgids, nu al meer dan veertig jaar geleden, maakte ik kennis met Hengel, een vrij zeldzaam plantje, dat desondanks, massaal op enkele plaatsen in Oost-Brabant voorkomt. Ik was meteen verknocht aan dit plantje. Het is tamelijk klein en ik vond het er ook wat kwetsbaar uitzien. Ik denk dat mijn sympathie voor het plantje komt doordat het maar een halfparasiet is en geen hele, want die zijn er ook. Hengel leeft weliswaar voor de helft op de zak van een ander, het zorgt wel zelf voor suiker. Wellicht laat het daar andere levensvormen van mee profiteren. Voor een berkendoder, een zwam die een hele berk naar de filistijnen kan helpen, heb ik heel andere gevoelens.
Alle levende wezens leven van, door en voor elkaar, maar als dit van elkaar leven ten koste gaat van het leven of het welzijn van ander leven, is het moeilijk dit zomaar zonder oordeel of negatief gevoel te beschouwen. Altijd hoop ik bij het zien van een natuurfilm waarin een luipaard een weerloos hertje achtervolgt, dat het hertje het luipaard te slim af zal zijn. En toch weet ik dat als het luipaard het hertje niet te pakken krijgt, de schattige jonkies van het luipaard het niet zullen overleven. Maar kan dat beest dan niet gewoon gras eten? Gelijk bedenk ik dat ik ook vegetariër kan worden, of in ieder geval veel minder vlees kan gaan eten. Dit is reëler, heeft meer effect en veel meer kans van slagen. Dus toch maar weer eens een poging doen wat minder vlees te gaan eten.
Voor diegene die Hengel nu wel eens in levende lijve willen ontmoeten;, aan de Coehoornseweg in Oirschot vind je het in de berm aan de kant van het landgoed Heerenbeek. Het staat hier massaal van ongeveer juni tot… nu (nu is eind augustus).
Alles werkt helemaal goed Adrie, ik kreeg een mooie attendering per mail voor dit leuke artikel…
Ga het eens in de gaten houden of ik de Hengel ergens vind!
Dank, Arjan
LikeLike